ردﻳﺎﺑﻲ آﻧﺘﻲﺑﻴﻮﺗﻴﻚ ﻓﻨﺎزﻳﻦ- 1-ﻛﺮﺑﻮﻛﺴﻴﻠﻴﻚ اﺳﻴﺪ در ﺳﻮدوﻣﻮﻧﺎسﻫﺎی ﻓﻠﻮرﺳﻨﺖ ﺟﺪاﺳﺎزی ﺷﺪه از رﻳﺰوﺳﻔﺮ ﮔﻨﺪم و ﺗﺎﺛﻴﺮآن در ﻛﻨﺘﺮل ﺑﻴﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﺑﻴﻤﺎری ﭘﺎﺧﻮرهﮔﻨﺪم

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشجو

چکیده

ﺑﻴﻤﺎری ﭘﺎﺧﻮرهﮔﻨﺪم ﺑﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﻗﺎرﭼﻲ Gaeumannomyces graminis var. tritici ﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎریﻫﺎی ﮔﻨـﺪم در اﻳـﺮان ﺑـﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲ رود. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﻨﺘﺮل ﺑﻴﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎری،130 ﺟﺪاﻳﻪ ﺳﻮدوﻣﻮﻧﺎس ﻓﻠﻮرﺳﻨﺖ از رﻳﺰوﺳﻔﺮ ﮔﻨﺪم در ﻧﻮاﺣﻲ ﻣﺨﺘﻠـﻒ اﺳـﺘﺎن ﺧﺮاﺳـﺎن ﺟﺪاﺳـﺎزی ﺷﺪ. ﺑﺮای اﻧﺘﺨﺎب ﺟﺪاﻳﻪﻫﺎی ﺳﻮدوﻣﻮﻧﺎس ﻓﻠﻮرﺳﻨﺖ ﺑﺎ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺑﺎزدارﻧﺪﮔﻲ از رﺷﺪ ﻗﺎرچ، آزﻣﻮن ﻛﺸﺖ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎﻛﺘﺮیﻫﺎ ﺑـﺎ ﻗـﺎرچ Ggt در ﻣﺤـﻴﻂ ﻛﺸـﺖ ﺳﻴﺐزﻣﻴﻨﻲ دﻛﺴﺘﺮوزآﮔﺎر و ﻛﻴﻨﮓ ب اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. از اﻳﻦ ﻣﻴﺎن، 21 ﺟﺪاﻳﻪ ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺑﺎزدارﻧﺪﮔﻲ ﺑﻴﻦ 11/25-51/25 درﺻﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺟﺪاﻳﻪﻫﺎی ﺑﺮﺗـﺮ از ﻧﻈـﺮ ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ از رﺷﺪ ﻗﺎرچ Ggt اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺮای ردﻳﺎﺑﻲ ژن ﺑﻴﻮﺳـﻨﺘﺰ آﻧﺘـﻲﺑﻴﻮﺗﻴـﻚ ﻓﻨـﺎزﻳﻦ-1-ﻛﺮﺑﻮﻛﺴـﻴﻠﻴﻚاﺳـﻴﺪ (PCA)، روش PCR ﺑـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از ﭘﺮاﻳﻤﺮﻫﺎی PCA2a و PCA3b اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد 12 ﺟﺪاﻳﻪ از 21 ﺟﺪاﻳﻪ اﻧﺘﺨﺎبﺷﺪه ﺣـﺎوی ژن ﺑﻴﻮﺳـﻨﺘﺰ آﻧﺘـﻲﺑﻴﻮﺗﻴـﻚ PCA ﺑﻮدﻧـﺪ. در آزﻣﺎﻳﺶﻫﺎی ﮔﻠﺨﺎﻧﻪای ﻧﻴﺰ ﺟﺪاﻳﻪﻫﺎی ﺗﻮﻟﻴﺪﻛﻨﻨـﺪه آﻧﺘـﻲﺑﻴﻮﺗﻴـﻚ ﻓﻨـﺎزﻳﻦ-1-ﻛﺮﺑﻮﻛﺴﻴﻠﻴﻚاﺳﻴﺪ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ از ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮی در ﻛﻨﺘﺮل ﺑﻴﻤﺎری ﭘﺎﺧﻮرهﮔﻨﺪم ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدﻧﺪ و ﺷﺪت ﺑﻴﻤﺎری را 77-80 درﺻﺪ ﻛـﺎﻫﺶ دادﻧـﺪ. ﺑـﺎ ﻛﺎرﺑﺮد اﻳﻦ ﺟﺪاﻳﻪﻫﺎ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪای در وزنﺗﺮ رﻳﺸﻪ و ﺑﺨﺶﻫﺎی ﻫﻮاﻳﻲ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﭘﻴﺸـﻨﻬﺎد ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ آﻧﺘﻲﺑﻴﻮﺗﻴﻚ ﻓﻨﺎزﻳﻦ-1-ﻛﺮﺑﻮﻛﺴﻴﻠﻴﻚاﺳﻴﺪ ﺗﻮﻟﻴﺪﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﺟﺪاﻳﻪﻫﺎی ﺳﻮدوﻣﻮﻧﺎس ﻓﻠﻮرﺳﻨﺖ، در ﻛﺎﻫﺶ ﺑﻴﻤﺎری ﭘﺎﺧﻮره در ﮔﻨﺪم ﻧﻘﺶ دارد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار