مقایسه میزان اثر تدریس به روش سنتی و تدریس به کمک دست‌سازه‌ها بر انگیزش‌ پیشرفت در زیست‌شناسی پایه دهم رشته علوم تجربی در شهرستان فریدن در سال تحصیلی 1396-1395

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه علوم پایه دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.

2 دکتری روانشناسی، ایران.

3 دانشجوی کارشناس ارشد دانشگاه فرهنگیان، ایران.

چکیده

همگام با پیشرفت و توسعه علوم و فناوری شاهد دگرگونی‌هایی در فلسفه، محتوا و روش‌های آموزشی هستیم. رویکردهای سنتی جای خود را به رویکردهای نوینی نظیر ساختن‌گرایی داده است.به همین دلیل بهترین سرمایه‌گذاری در آموزش‌وپرورش توجه بیشتر به شیوه‌های نوین آموزشی است.یکی از این شیوه‌ها استفاده از دست‌سازه‌ها می‌باشد. از طرفی دیگر درزمینه تربیتی، معلمان می‌توانند با اعمال شیوه‌های مناسب، انگیزش‌پیشرفت را در دانش‌آموزان شناسایی و آن را رشد دهند. لذا در این پژوهش به بررسی مقایسه میزان تأثیرگذاری روش تدریس به کمک دست‌سازه‌ها بر انگیزه‌پیشرفت نسبت به روش سنتی در زیست‌شناسی پایه دهم پرداخته‌شده است. شیوه تحقیق از نوع شبه آزمایشی به روش طرح 4 گروهی سولومون می‌باشد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر پایه دهم فریدن در سال تحصیلی 1396-1395 است. نمونه آماری شامل چهار گروه که مجموعاً 103 نفر هستند و به روش خوشه‌ای صورت گرفته و اختصاص آن‌ها به گروه آزمایش و گواه کاملاً تصادفی است. در گروه‌های آزمایش تدریس همراه با استفاده از دست‌سازه‌ها و در گروه‌های گواه تدریس به روش سنتی بوده است. نتایج حاصل از تحلیل آماری در سطح 5% تفاوت معنی‌داری رابین گروه‌های گواه و آزمایش نشان می‌دهد؛ که نشان‌دهنده مؤثر بودن استفاده از دست‌سازه‌ها روی انگیزش‌پیشرفت نسبت به روش سنتی است.

کلیدواژه‌ها